4 Eylül 2010 Cumartesi

"Tüketici Güven Endeksi" daima gerçeklikle umudun ortasındadır.









































İki hafta önce, danışmanlığını yaptığım bir müşterim adına OMD Kiev'den bir sunum aldım. Sunumdaki bir diyagramı da OMD'den Vitaliy Matveyev'in izniyle kullanıyorum.

Üstteki resim Aralık 2004'te Ukrayna'da seçimlerin tekrarlanmasını sağlayan Turuncu Devrim gösterilerinden birinin gerçekleştiği Maidan Nezalezhnosti yani Bağımsızlık Meydanı.

Ortadaki resim de Kiev'in ünlü caddesi Kreshatik. Burası Kiev'in Nişantaşı'sı, Beyoğlu'su ya da Bağdat'ı olarak kabul edilebilir. Kiev'de tüketici analizi yapmak isteyenler için en doğru mekan.

En altta, yazının konusu olan grafiğe gelince, bu grafikte 2008-2009 yıllarına ait Ukrayna Tüketici Güven Dinamikleri görülmekte. Burada görülen kavramlar Tüketici Güven İndeksi (kırmızı renkte), Fiili Ekonomik Durum (turuncu) ve Ekonomik beklentiler (yeşil). Bu resimde fiili ekonomik durumun en altta olduğunu, ekonomik beklentilerin en üstte yer aldığını görüyoruz. Bu durumun tek açıklaması var: Umut, daima gerçekliğin üstünde bir indekse sahiptir. Yani insan doğası umuda gerçeklikten daha fazla prim vermektedir. Çünkü tüketici zihni böyle çalışıyor. İnsan doğasının beklentileri (umudu) gerçekliğin üzerine koyma alışkanlığı, ekonomide küçücük bir ışık gördüğünde alışveriş sepetine saldırmasına neden oluyor. Umut alışverişi tetikliyor.

Ve Tüketici Güven Endeksi de (grafikte kırmızı ile gösterilen), deyim yerindeyse gerçeklikle umudun tam ortasında yer alıyor.




Hiç yorum yok: