Güneş katedralin üzerindeki som altından Madonna heykelinin tam arkasından batıyordu. Kutsal kadından sıyrılmayı başaran güneş ışınları adeta hareket edermiş gibi bir hava veriyordu ona. Birkaç güvercin doğanın kendi kendine oynadığı bu sanat olayına katılmak istercesine heykelin çevresinde bir iki tur attılar. Galleria’nın içindeki kafede insanlar, Milano’nun kalbinin attığı mekanın zirvesinde olanlardan habersiz sıcak çikolatalarını, espressolarını, lattelerini yudumluyorlardı. Bir kişi hariç. Beş altı yaşlarında küçük bir kız kutsal kadının heykelinin çevresinde yaşananları fark etmişti. Bu dikkatli kızın adı Miele’ydi... (Kitaptan)
Korkunç yetenekli bir ressam olan biricik arkadaşım Efsun'la (Güneş) beraber yazdığımız ve şu an kızım İdil gibi hayatımın merkezinde olan bir kitap MİMBOLAS. Ölümsüz bir kediyle konuşan küçük bir İtalyan kızının hikayesi. Tanrı'dan ve doğadan sonra ölümsüz olan tek şey olan yaratıcılığa adadığımız bu kitabın tüm anne ve babaları yakından ilgilendiren bir hikayesi var. Efsun'la beraber bütün çocuklara söz verdik; Ekim'de bitiriyoruz kitabı.
1 yorum:
Az kaldı:)
Yorum Gönder